Hoewel de moderne pauselijke vervoermiddelen geen liturgische of ceremoniële functie hebben, is met name het zogeheten pausmobiel inmiddels dermate kenmerkend geworden, dat dit voertuig in zekere zin als een nieuw attribuut van het Pausschap gezien kan worden.




Tegenwoordig maakt de Paus, al naar gelang de aard van de reis, gebruik van de auto, heel soms de trein, het pausmobiel, de open jeep, de helicopter en het vliegtuig. Al deze voertuigen zullen hierna kort worden besproken.

Omdat de Paus een soeverein staatshoofd is worden op al zijn voertuigen, al of niet tijdelijk, zijn wapen en kleine staatsievlaggetjes aangebracht, zoals dat ook bij andere staatshoofden gebruikelijk is.

Als eerste Paus kreeg Pius XI in 1930 de beschikking over een automobiel van het Duitse merk Mercedes Benz, model Nürburg 460. Paus Johannes XXIII kreeg in 1960 een speciaal aangepaste Mercedes Cabriolet 300 D geschonken. Daarna kregen ook zijn opvolgers steeds nieuwere modellen limousines van Mercedes.

Al deze auto's hadden en hebben achterin één grote luxe zetel voor de Paus en daartegenover twee uitklapzittingen voor zijn begeleiders. Het dak kan open of opengeklapt worden, zodat de Paus ook in de auto kan staan om naar de mensen te zwaaien. Alle pauselijke auto's dragen Vaticaanse kentekenplaten, waarbij de auto waarin de Paus rijdt traditioneel het kenteken SCV 1 kreeg.

Met enige regelmaat krijgt de Paus ook door andere automobielfabrikanten auto's geschonken, die ofwel gestald, ofwel weer weggeven worden. Paus Franciscus kreeg in september 2013 een witte Renault 4 uit 1984 cadeau van een Italiaanse plattelandspastoor. Deze is echter vrijwel direct in het Vaticaanse Transportmuseum geplaatst, waar alle historische koetsen en auto's van de pausen staan opgesteld.

Voor de nodige autoritjes verplaatst paus Franciscus zich in een donkerblauwe Ford Focus met het kenteken SCV 00919. Opmerkelijk is dat deze auto bij die gelegenheden niet meer wordt voorzien van de aan de Paus voorbehouden nummerplaat SCV 1, zoals bij zijn voorgangers het geval was.

Hoewel Vaticaanstad een eigen treinstation heeft, hebben de Pausen tot nu toe slechts drie keer van de trein gebruikt gemaakt. De eerste keer was in 1962, toen paus Johannes XXIII met een speciale trein op bedevaart ging naar Assisi en Loreto om te bidden voor de goede afloop van het Tweede Vaticaans Concilie.




Paus Johannes Paulus II heeft tweemaal van de trein gebruikt gemaakt, de eerste keer in 1979 en vervolgens nog een keer op 24 januari 2002, toen hij met een speciale trein van de Italiaanse spoorwegen naar de interreligieuze vredestop in Assisi ging.

Het meest bekende pauselijke vervoermiddel is tegenwoordig het zogeheten pausmobiel. Dat is een witte terreinwagen met achterop een hoge glazen opbouw, waarin de Paus veilig en toch goed zichtbaar kan staan of zitten.




Het eerste pausmobiel werd in 1979 voor de reis van paus Johannes Paulus II naar Polen gebouwd op het chassis van een bestelwagen van het Poolse merk Star. Daarna ging men ook in Rome een vergelijkbaar pausmobiel gebruiken: een aangepaste Landrover. Na de aanslag op Johannes Paulus II op 13 mei 1981 werd de open achterzijde uit veiligheidsoverwegingen vervangen door een opbouw van doorzichtig kogelvrij kunststof.

Bij de buitenlandse reizen van de Paus wordt ofwel zijn eigen pausmobiel ingevlogen, of wordt gebruik gemaakt van een ter plaatse, speciaal voor de gelegenheid, gemaakt pausmobiel.

In 2002 werd een nieuw model pausmobiel in gebruik genomen, namelijk een aangepaste Mercedes M430 van Daimler-Chrysler. Deze werd in december 2012 opgevolgd door een ruimer en comfortabeler model op basis van een Mercedes uit de M-klasse, eveneens gefabriceerd door Daimler.




Paus Franciscus maakt weinig gebruik van dit pausmobiel en geeft, ondanks de veiligheidsrisico's, de voorkeur aan open voertuigen die beter contact met het publiek toelaten.

Naast de pausmobiel is er ook een witte open jeep (It.: campagnola) in gebruik, oorspronkelijk van het Italiaanse merk Fiat. Deze wordt hoofdzakelijk gebruikt om de Paus van en naar het openluchtaltaar op de sagrato vóór de Sint-Pietersbasiliek te rijden wanneer hij daar de mis opdraagt.




Staande in deze jeep is de Paus dan voor alle aanwezige gelovigen goed zichtbaar. Wel is dat een zeker veiligheidsrisico, zoals bleek toen paus Johannes Paulus II op 13 mei 1981 werd neergeschoten toen hij in deze jeep over het Sint-Pietersplein reed.

Achterin de jeep rijden meestal tevens de pauselijke privé-secretaris en de ceremoniemeester mee en voorin, naast de chauffeur, het hoofd van de pauselijke beveiliging.

In december 2007 werd de oude jeep vervangen door een nieuw exemplaar van Mercedes, die deze wagen gedurende twee jaar in nauw overleg met het Vaticaan heeft gebouwd op basis van de G-500 Cabriolet terreinwagen. Deze nieuwe jeep is gespoten in de kleur Vatican Mystic White en is voorzien van een neerklapbare voorruit, leuningen en een uitklapbaar trapje aan de achterzijde.

Voor korte reizen binnen Italië, met name van en naar de pauselijke zomerresidentie in Castel Gandolfo, maakt de Paus gebruik van een helicopter. Hiervoor stelt de Italiaanse regering de presidentiële helicopter ter beschikking. Deze kan gebruik maken van de Vaticaanse heliport die in 1976 werd aangelegd op het meest westelijke bastion van Vaticaanstad.

Voor reizen buiten Italië maakt de Paus gebruik van het vliegtuig. Voor de heenreis werd daarbij altijd een toestel van de Italiaanse luchtvaartmaatschappij Alitalia gecharterd, maar voor de terugreis vaak een vliegtuig van de luchtvaartmaatschappij van het gastland.

Na het faillissement van Alitalia vliegt de Paus met de nieuwe Italiaanse vliegmaatschappij Italia Trasporto Aereo (ITA), dit eerstmaals op 2 december 2021 voor een korte reis naar Cyprus.

De eerste keer dat een Paus met het vliegtuig reisde was in 1964, toen paus Paulus VI naar Jeruzalem en het Heilig Land vloog. Naast de pauselijke entourage, mogen in het pauselijke vliegtuig ook geaccrediteerde journalisten meevliegen.




Wanneer de Paus met een vliegtuig van Alitalia vloog, werden de hoofdsteunen van alle stoelen voorzien van een overtrek met daarop het pauselijke wapen geborduurd: